همه با من ولی تنها.....

حرفهای ناگفته من

برو ای ترک که ترک تو ستمگر کردم                                  ساده دل من که فقسم های تو باور کردم                         تو شدی همسر اقیارو من از یارو دیار                               گشتم آواره و ترک سرو همسر کردم                                 زیر سر بالش دیباست کی دانی؟                                   که من از خوارو خس بادیه بستر کردم                               بخدا کافر اگر بود به رحم آمده بود                                  زان همه ناله که من پیش تو کافر کردم                         

نوشته شده در جمعه 23 دی 1390برچسب:,ساعت 16:3 توسط هادی | |

 

وای به حال من، وای به حال من

 

آخرم منو تنها گذاشت،موقع رفتن یکم دلهره داشت

 

نه به خاطر جدائی...نه به خاطر جدائی

 

از این میترسید نکنه دیر برسه پیش یار جدیدش

 

آخرم تیرشو تو چشمای من هدف گرفت

 

آخرم زهرش توی رگهای من جریان گرفت

 

آخرم خارشو تو دستای من فرو میکرد

 

آخرم داغشو روی دل من گذاشت و رفت

 

آخرم حسرت یه روز خوشو تو زندگیم گذاشت و رفت...

 

آخرم با غریبه دیدمش و البته نه واسه اون،واسه من غریبه بود

 

واسه اون.........یار تازه بود

 

 

 

 

از وقتی رفتی،همه بهم میگن چته؟؟؟

 

 

چرا همش کنج خونه ای؟

 

چرا مثله این دیوونه ها سردرگمی؟

 

اونا از حال و روزم بی خبرن

 

نمیدونن که تو رفتی و من اینجا در به درم

 

 

همه میگن اون تورو گذاشت و رفت

 

 

همه میگن خودمون دیدیمش با چشامون

 

همه میگن تو و اون...همه میگن دیدنت با خود اون

 

اونا چرت و پرت میگن،بزار بگن

 

مهم اینه که  من تورو...خوب منم دیدم تورو با خود اون

 

 

 

به همه دروغ میگم

 

 

به چشام دروغ میگم

 

به دلم،به نفسهام که عطر تو باهاش خو گرفته بود دروغ میگم

 

من دارم به خودمم دروغ میگم

 

به گلای باغچمون، گنجشک رو درختمون...

 

راستی درخت یادت میاد؟؟

 

یادگاری نوشتی تا آخرش باهامی،یادت میاد...؟

 

 

 

 

وقتی رفت یه یادگار برام گذاشت

 

 

عکس جدیدش بود اما تو عکس تنها نبود،اون با رقیب نشسته بود

 

راستش می خواستم عکستونو از وسط نصف بکنم

 

خیلی سخت بودش آخه دستت درست تو دستاش بود

 

اگه میخواستم ببرم،دست تو هم باهاش میرفت

 

راستش می خواستم عکستونو از وسط نصف بکنم

 

اما گفتم نکنه بفهمی ناراحت بشی،دستم بشکنه یه وقت من از این کارا بکنم

 

قابش کردم،روی طاقچه گذاشتمش

 

هر کی بهم میگفت اون یکی کیه؟

 

میگفتم...چی میگفتم،حرفی نداشتم بزنم...

 

هیچوقت نمیبخشمت

هیچوقت.

 

نوشته شده در جمعه 24 تير 1390برچسب:,ساعت 14:52 توسط هادی | |

نوشته شده در جمعه 24 تير 1390برچسب:,ساعت 14:50 توسط هادی | |

 

 

کاش قلبم درد تنهایی نداشت

 

سینه ام هرگز پریشانی نداشت

 

برگهای آخر تقویم عشق

 

حرفی از یک روز بارانی نداشت

 

کاش میشد راه سخت عشق را

بی خطر پیمود وقربانی نداشت...

 

نوشته شده در جمعه 24 تير 1390برچسب:,ساعت 14:49 توسط هادی | |

نوشته شده در جمعه 24 تير 1390برچسب:ilove you,ساعت 14:45 توسط هادی | |

 

هرجوریکه شده باید دورت کنم از لحظه هام

 

با پاکن سنگدلی پاک میشی تو از خاطره هام

 

غلط گیره منطقم میگیره اشتباهه منو

 

اشتباهم تو بودی پر کردی ذهن پاک منو

 

همیشه با تو بودن آرزوی من بوده

 

گزفتن دستاتو شعر سرودن بوده

 

حالا که رفتی چرا بای بازم  بخونم؟؟

 

شاید بازم دلم میخواد که با تو بمونم

 

ولی نمیشه نادیده گرفت خیلی کاراتو

 

دروغ گفتن و همه بازیاتو

 

بدون درده عشقه که منو کرده خسته

 

ولی حرفه حقه که منو کرده برده

 

دیگه محاله که به تو بدم من فرجه

 

فقط ظاهر قشنگته که دل دزده

 

نبودت مهم نیست،دستام سرده

عشقه تو دیگه نمیتونه برگرده...

 

نوشته شده در جمعه 24 تير 1390برچسب:عشق+عاشق,ساعت 14:43 توسط هادی | |

شیرین لبی شیرین تبـار               مست و مـی آلود و خمار

مـه پـاره ای بی بند و بار               بـا عشوه های بی شمار

هم کرده یـــاران را ملـول               هـم بــرده از دلهــــا قـــرار

مجموع مـه رویـــان کنــار               تـو یــار بــی همتـــا کنــار

زلفت چو  افشان میکنی               مــا را پریشـــان میکنــی

آخــر من از گیســوی تــو               خـود را بیاویــــزم بــــه دار

 

یاران هــوار ، مردم هــوار               از دست این بی بند و بار

از دست این دیـوانــــه یار               از کـــف بــــدادم اعتبــــار

می میزنـم ، می میزنـم                جـــام پیاپــی می زنــــم

 

هی میزنم هی میزنم بی اختیار

 

کندوی کامت را بیار، بر کام بیمارم گذار، تا جان فزاید جان تو

بر جان این دلخسته بشکسته تار

 

شیرین لبی شیرین تبـار               مست و مـی آلود و خمار

مـه پـاره ای بی بند و بار               بـا عشوه های بی شمار

هم کرده یـــاران را ملـول               هـم بــرده از دلهــــا قـــرار

مجموع مـه رویـــان کنــار               تـو یــار بــی همتـــا کنــار

زلفت چو  افشان میکنی               مــا را پریشـــان میکنــی

آخــر من از گیســوی تــو               خـود را بیاویــــزم بــــه دار


نوشته شده در پنج شنبه 23 تير 1390برچسب:مستان,همای,شعر,دوزخیان,ملاقات,ساعت 2:33 توسط هادی | |


Power By: LoxBlog.Com